"Το Φάντασμα του πέτρινου Φάρου"
(Μυθιστόρημα)
Συγγραφέας: Ελένη Β. Σεμερτζίδου
Χρονολογία Έκδοσης: 2010
Αριθμός Σελίδων: 46
Απόσπασμα απο το βιβλίο:
<<...Έπιασε σφιχτά το χέρι μου και με τράβηξε απότομα σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, ακριβώς πίσω από το μπαρ. Δεν υπήρχε τίποτα, εκτός από ένα ξεχαρβαλωμένο ντιβάνι. Όταν τελειώσαμε, άπλωσε επιδεικτικότατα το χέρι της και μου ζήτησε να την πληρώσω. Κάτι σαν σουβλιά με έκανε να παραλύσω για κλάσματα δευτερολέπτου. Πλήρωσα και, την στιγμή που ετοιμαζόμουν να ανοίξω την πόρτα και να βγω έξω από αυτό το άθλιο δωμάτιο, γύρισα και την κοίταξα για τελευταία φορά, ζητώντας της να μου πει έστω το όνομά της. Ένα σαρκαστικό γέλιο με έκανε να χάσω και την ύστατη ελπίδα που έτρεφα να δώσω σ’ αυτό το βράδυ έναν πιο ΄΄ανθρώπινο΄΄ χαρακτήρα …
Ένας κρύος αέρας με χτύπησε κατευθείαν στο πρόσωπο, μόλις βγήκα στον έρημο, σκοτεινό δρόμο. Άρχισα να προχωράω γρήγορα με τα χέρια μέσα στις τσέπες του μπουφάν μου. Πέρασα δίπλα από το αυτοκίνητό μου, που το είχα παρκάρει έξω από το μπαρ, το προσπέρασα και κινήθηκα προς το λιμάνι. Στα βήματά μου υπήρχε κάτι το αφύσικο, το βεβιασμένο, το μηχανικό. Τα πόδια μου σταμάτησαν στην άκρη της προκυμαίας. Ένα σκουριασμένο κάγκελο ήταν το μόνο εμπόδιο που με χώριζε από την απέραντη θάλασσα που απλώνονταν μπροστά μου. Το έπιασα σφιχτά και με τα δυο μου χέρια, ακουμπώντας το μέτωπό μου πάνω στην παγωμένη επιφάνειά του, και εκεί, κάτω από έναν ουρανό χωρίς αστέρια, μετά από πολλούς μήνες έκλαψα με λυγμούς … >>
http://hotfile.com/dl/115738328/9930ad0/To.fadasma.toy.petrinoy.faroy__Downloaded_from_eBooks4Greeks.gr.pdf.html
(Μυθιστόρημα)
Συγγραφέας: Ελένη Β. Σεμερτζίδου
Χρονολογία Έκδοσης: 2010
Αριθμός Σελίδων: 46
Απόσπασμα απο το βιβλίο:
<<...Έπιασε σφιχτά το χέρι μου και με τράβηξε απότομα σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, ακριβώς πίσω από το μπαρ. Δεν υπήρχε τίποτα, εκτός από ένα ξεχαρβαλωμένο ντιβάνι. Όταν τελειώσαμε, άπλωσε επιδεικτικότατα το χέρι της και μου ζήτησε να την πληρώσω. Κάτι σαν σουβλιά με έκανε να παραλύσω για κλάσματα δευτερολέπτου. Πλήρωσα και, την στιγμή που ετοιμαζόμουν να ανοίξω την πόρτα και να βγω έξω από αυτό το άθλιο δωμάτιο, γύρισα και την κοίταξα για τελευταία φορά, ζητώντας της να μου πει έστω το όνομά της. Ένα σαρκαστικό γέλιο με έκανε να χάσω και την ύστατη ελπίδα που έτρεφα να δώσω σ’ αυτό το βράδυ έναν πιο ΄΄ανθρώπινο΄΄ χαρακτήρα …
- «Θα ‘πρεπε να ξέρεις, αγόρι μου, ότι γυναίκες σαν εμένα δεν έχουν ΄΄όνομα΄΄».
Ένας κρύος αέρας με χτύπησε κατευθείαν στο πρόσωπο, μόλις βγήκα στον έρημο, σκοτεινό δρόμο. Άρχισα να προχωράω γρήγορα με τα χέρια μέσα στις τσέπες του μπουφάν μου. Πέρασα δίπλα από το αυτοκίνητό μου, που το είχα παρκάρει έξω από το μπαρ, το προσπέρασα και κινήθηκα προς το λιμάνι. Στα βήματά μου υπήρχε κάτι το αφύσικο, το βεβιασμένο, το μηχανικό. Τα πόδια μου σταμάτησαν στην άκρη της προκυμαίας. Ένα σκουριασμένο κάγκελο ήταν το μόνο εμπόδιο που με χώριζε από την απέραντη θάλασσα που απλώνονταν μπροστά μου. Το έπιασα σφιχτά και με τα δυο μου χέρια, ακουμπώντας το μέτωπό μου πάνω στην παγωμένη επιφάνειά του, και εκεί, κάτω από έναν ουρανό χωρίς αστέρια, μετά από πολλούς μήνες έκλαψα με λυγμούς … >>
http://hotfile.com/dl/115738328/9930ad0/To.fadasma.toy.petrinoy.faroy__Downloaded_from_eBooks4Greeks.gr.pdf.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου